عید، درد، درس ….
عید، درد، درس ….
استاد حسین قربانی
وَ قَالَ (عليه السلام) فِي بَعْضِ الْأَعْيَادِ: إِنَّمَا هُوَ عِيدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللَّهُ صِيَامَهُ وَ شَكَرَ قِيَامَهُ؛ وَ كُلُّ يَوْمٍ لَا يُعْصَى اللَّهُ فِيهِ فَهُوَ عِيدٌ.
و درود خدا بر او، فرمود:(در يكى از روزهاى عيد) اين عيد كسى است كه خدا روزه اش را پذيرفته، و نماز او را ستوده است، و هر روز كه خدا را نافرمانى نكنند، آن روز عيد است.
نهج البلاغه – حکمت ۴٢٨.
دوستان خدا روزی را عید می دانند که در آن روز محبت دنیا از دلشان رخت بربسته و محبت خدا در آن جای گرفته باشد و تمنای مرگ و وصال خدا در دلشان جوانه زده باشد.
