شهادت امام علی (ع)

با قدرت و معرفت و یقین هیچ حاصلی به دست نمی آید. همه این ها توشه ای نیست که تو را به فوزی برساند، که سرود فوز را تنها کسی می تواند بخواند که به این مرحله رسیده باشد و با بلا زیر و رو شده باشد.

و این علی (ع) است که وقتی ضربت نهایی را در محراب کوفه نوش جان می کند. فریاد «فُزتُ وَ ربِّ الکَعْبَه» را سر می دهد.

فوز سالک – صفحه ١١٢.
استاد علی صفایی حائری