اسْتِقْلالِ الْخَيْرِ وَ اسْتِكْثارِ الشَّرِ
اسْتِقْلالِ الْخَيْرِ وَ اسْتِكْثارِ الشَّرِ
استاد عبدالمجید فلسفیان
تنها یک نکته
«وَ اسْتِقْلالِ الْخَيْرِ وَ اسْتِكْثارِ الشَّرِ»
کسی که با معرفت به خودش و خالقش و هستی ریشه دواند و وجودش را عشق فرا گرفت، سبز شد و حرکتش را به‌سوی بی‌نهایت شروع کرد،
در صورتی درجا نمی‌زند و عقب‌گرد نمی‌کند و سرعت می‌گیرد که کارهای خوبش را هر چند زیاد، کم ببیند
و کارهای بدش را هر چند کم، زیاد؛
چرا که کارهای خوب هرچند زیاد باشند، هم از توان ما کمترند و هم کفاف این راه طولانی را ندارند که علی و فاطمه با اینکه افطار سه شبشان را می‌بخشند و بی‌شام می‌خوابند نه تنها توقع تشکر و بارک الله را ندارند و مزدی نمی‌خواهند، تازه دو خوف و دو ترس هم دارند؛
ترس از ذنب و تقصير
و ترس از هدف و دورى راه.
ما را بگو که اهل خیر که نیستیم هیچ، تازه اگر گذرا کار خوبی کردیم گوش عالم و آدم را کر می‌کنیم و این‌قدر تکرار می‌کنیم و به رخ دیگران می‌کشیم که حالمان بد می‌شود.
آیا به ما می‌شود شیعۀ علی گفت؟!
همین است به جای اینکه علی خریدار ما باشد ما را می‌فروشد!
